طرح توانمندسازی نوجوانان و جوانان (دختر و پسر) در معرض خطر مقطع متوسط سن ۱۸ الی ۲۱ سالگی در مقابل آسیب های روانی- اجتماعی به شیوه مشاور گروهی و آموزش مهارت های زندگی بر روی ۲۰۰ نفر از دانش آموز نوجوان و جوان با هدف، ایجاد روحیه تفکر خلاق و نقادانه،تقویت روحیه همزیستی مسالمت آمیز، رشد و تقویت عواطف انسانی، کمک به شناسایی و بیان احساسات، تقویت اعتماد به نفس و تصمیم گیری در نحوه مقابله با موقعیت های دشوار زندگی، رشد مهارت های ارتباطی موثر و اصلاح نگرش های غیرمنطقی نسبت به رفتارهای پرخطر مانند؛ سوء مصرف مواد، والدین معتاد، فرزندان طلاق، خانواده نابسامان، فرار از منزل، انحرافات جنسی، بزهکاری شدید رفتاری، خودکشی، قتل کجروی های اخلاقی، پرخاشگری و … اجرا شد. جامعه آماری از کلیه دانش آموزان نوجوان و جوان در معرض خطر نواحی هفتگانه مشهد و مناطق تبادکان، احمدآباد، و رضویه تشکیل شده است، نمونه آماری ۲۰۰ نفر از دانش آموزان (دختر و پسر به تفکیک جنسیت) به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شد. پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه با استفاده از ابزارهای عینی بود، (پرسشنامه ابراز وجود، پرسشنامه مهارت های مقابله با استرس و پرسشنامه هویت) که به منظور جمع آوری داده ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش های آماری توصیفی (نمودار ستونی، دایره ای، درصد و …) و آمار استنباطی مانند آزمون تی گروه های مستقل استفاده گردیده است. نتایج پژوهش حاضر به شرح زیر است: مقدار t بین پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه هویت در سطح ۰/۰۵ معنی دار نمی باشد و بقیه t های محاسبه شده در سطح ۰/۰۵ معنی دارند و موید فرضیه های پژوهش می باشند. به عبارت دیگر آموزش مهارت های زندگی به شیوه مشاور گروهی موجب افزایش ابراز وجود (قاطعیت) در نوجوانان و جوانان پسر و دختر دبیرستانی می گردد. آموزش مهارتهای زندگی به شیوه مشاوره گروهی موجب افزایش پاسخ مهارت های مقابله ای با استرس در نوجوانان و جوانان پسر و دختر دبیرستانی می گردد. آموزش مهارتهای زندگی به شیوه مشاوره گروهی موجب افزایش احساس هویت در نوجوانان و جوانان پسر و دختر دبیرستانی نمی گردد.